من صدای تالاب هستم
چرا مراقب تالابها نیستیم؟
دانشآموزان رامهرمزی به مناسبت روز جهانی تالابها، نقاشیهایی با شعار من صدای تالاب هستم، کشیدند.
به گزارش گیچ gich.ir: اولین کنوانسیون جهانی با محوریت تالابها، به ابتکار کشور ایران و تلاش اسکندر فیروز (رئیس وقت سازمان حفاظت محیطزیست) در شهر رامسر برگزار شد؛ کنوانسیون رامسر پیمانی جهانی برای حفاظت از تالابها و گیاهان، حیوانات و پرندگان تالابی و کنار تالابزی است که در تاریخ ۲ فوریه ۱۹۷۱ یعنی ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ به تصویب رسید و این روز به عنوان روز جهانی تالابها معرفی شد.
به همین مناسبت ۱۲ نفر از دانشآموزان دبستان دخترانه بعثت رامهرمز، امروز سر کلاس بر خلاف روزهای دیگر از تالاب شنیدند و در حالی که شهر خودشان تالاب ندارد، آن را نقاشی کردند.
حکیمه بارانی مربی طرح محیط یار، کنشگر محیطزیست و موسس انجمن “دوست داران طبیعت رامهرمز” میگوید: “خود رامهرمز تالاب نداره”؛ از او پرسیدیم که چطور میشود کودکان چیزی را که ندیدهاند نقاشی کنند؟
او میگوید:” درسته که ما در رامهرمز تالاب نداریم، اما دو تا از بزرگترین تالابهای کشور در استان ما (خوزستان) است، یکی تالاب شادگان و دیگری هورالعظیم، که این روزها اصلا حال خوبی ندارند؛ …اما درسته که بچهها تالاب رو از نزدیک ندیدن، اما گرد و غبار برخواسته از بستر خشکیدهی همان تالابها ریههای این بچههای معصوم رو پر کرده و به گمان من آنها پس از تعریف تالاب کاملا درک میکنند که در مورد چه چیز باید نقاشی بکشند.“
وی در ادامه میگوید که مربی طرح محیطیار، یک طرح ملی زیر نظر دفتر مشارکتهای مردمی سازمان محیطزیست است که از سال ۹۲ در رامهرمز، ۳۲ مدرسه ابتدایی رو به صورت پاره وقت و مقطعی تحت پوشش قرار داده است:
” امروز در مدرسه بعثت به تعریف و اهمیتهای تالاب، نقش تالاب در زندگی بشر و دیگر جانداران، عوامل تهدید کننده و دلیل اصلی ریزگردها پرداختیم و در نهایت از دانش آموزان خواستیم که ذهنیت خودشون رو از صحبتها، روی کاغذ بیاورند و نقاشی کنند.“
خانم بارانی ضمن اشاره به هجوم ریزگردها گفت: ” اتفاقا امروز، همانند بیشتر روزهای سال، گرد و غبار هوای رامهرمز رو در بر گرفته و بچهها بعد از شنیدن صحبتها در مورد تالاب، این پرسش براشون پیش آمده بود که چرا مراقب تالابها نیستیم؟“
پایان پیام
احسان میرزائی