کاشت درخت در گودال خالی سال های قبل
آیا مردم و سمن‌ها با راهبری سازمان جنگل‌ها و مراتع باز در ماراتن تمدید سالانهی موجودی گودال‌های خالی از نهال درجا می‌زنند؟!
احسان میرزائی | مدیرمسئول مجله گیچ
مجله گیچ gich.ir احسان میرزائی: سازمان جنگل‌ها و مراتع زمستان سال ۱۴۰۱ طرحی را با عنوان “طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت” در ایران مطرح کرد. طرحی که ما را به یاد رکوردهای درختکاری در کشورهایی مانند هند و پاکستان و اتیوپی می‌اندازد.
مقامات اتیوپی در نیمه‌ی تابستان ۱۳۹۸ مدعی شدند که طی یک روز ۳۵۰ میلیون نهال کاشته‌اند و در حال حاضر رکورد جهانی را در اختیار دارند.
انتقاد به طرح کاشت یک میلیارد درخت و تهدید به شکایت!
سال گذشته نقدی بر “طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت” نوشتم که بزرگواری تماس گرفت و سربسته تهدید به شکایت کرد:
البته آن بزرگوار دعوت کرد که در جلسه یا جلساتی در رابطه با همین موضوع در سازمان جنگل‌ها شرکت کنم که بعد از گذشت دست کم ۹ ماه گویا آن جلسات هنوز برگزار نشده‌اند، بگذریم.
طرح کاشت یک میلیارد درخت فاقد ارزیابی است!
”ایراد اصلی طرح “مردمی کاشت یک میلیارد درخت” عدم ارائه‌ی گزارش ارزیابی فرهنگی، اجتماعی و محیط‌زیستی و نبود شفافیت و بزرگ‌نمایی رسانه‌ای است. طرحی که عنوان مردمی را یدک می‌کشد. اما نقش تعریف شده برای مردم فقط کارگری و سیاهی لشکر است.”
درختکاری هم‌زمان با درخت‌داری متعهدانه و اصولی
یک نکته را باید تاکید کنم، من و بسیاری از کنش‌گران از اینکه درختکاری هم‌زمان با درخت‌داری متعهدانه و اصولی انجام بشه استقبال می‌کنیم، اما از اینکه عرصه‌ی محیط زیست به بازیچه تبدیل بشه، بیزار هستیم.
فقط پخش زنده تلویزیونی نهال کاری در سال ۱۴۰۱
برگردیم به سال گذشته، روز موعود فرا رسیده بود و تلویزیون گزارش نهال کاری هم‌زمان در نقاط مختلف کشور را به طور زنده پخش می‌کرد و احتمالا این آخرین راهبرد رسانه‌ای طرح بود، چرا؟
چون تا به این چند روز هیچ خبر و گزارشی از طرح نبود، یعنی نمی‌دانم آیا بعد از پخش زنده تلویزیونی ما نامحرم شدیم یا کلا برنامه‌ای برای نگهداری نهال‌ها در تابستان سوزان ۱۴۰۲ وجود نداشته یا اینکه می‌خواهند ما را با دستاوردهای طرح شگفت‌انگیز خود ناگهان شگفت‌زده کنند!
یک سال سکوت سازمان جنگل‌ها و مراتع!
اما طی همین یک سال هربار که خبر دلخراش قطع و ریشه‌کنی یک درخت را خواندم در طرف دیگر چهره طرح مذکور را دیدم که که نیش‌خندی بر لب داشت و کج به من نگاه می‌کرد. نتیجه‌ی این رویه‌های جعلی چیزی جز رفتارهای ناجوانمردانه، خودخواهانه و منفعت طلبانه نیست.
ارزش اکولوژیک درختان تنومند با نهال و بذر قابل مقایسه نیست!
در حالی که ارزش اکولوژیک درخت چنار ۲۰۰ ساله لرستان، درختان پارک چیتگر، درختان مجموعه سعدآباد، درختان خیابان ولیعصر و دیگر کوچه و پس کوچه‌های تهران و شهرهای دیگر کشور با ارزش اکولوژیک نهال و بذری که کاشته می‌شود اصلا قابل مقایسه نیست!
مجله گیچ را در فضای مجازی دنبال کنید:
هر سال در گودال نهال‌های سال قبل نهال می‌کارند!
تجربه و مشاهدات میدانی نشان داده که به دلیل جریان‌سازی احساسی و ساده‌سازی بحران‌های جدی و نادیده گرفتن اجماع علمی، نهال‌کاری صرفا به رویداد تمدید سالانهی موجودی نهال در گودال خالی سال‌های گذشته تبدیل شده است.
سازمان جنگل‌ها در کنار این طرح در سال جاری تلاش می‌کند به روش‌های مختلف گزارش سمن‌ها را گرداوری و به آمار خود اضافه کند.
ای کاش این طرح در جریان سازی و مانور رسانه‌ای خلاصه نمی‌شد!
ای کاش سازمان متولی این طرح در امتداد آن پخش زنده، در ماه‌های گذشته گزارش‌هایی از مناطق نهال‌کاری شده پخش می‌کرد تا دستاوردهای ارزشمندی که کسب کرده را برای همگان تبیین کند.
ای کاش برای هر خبری که در مورد قطع و ریشه‌کنی درختان منتشر می‌شود حداقل ۱ یک دقیقه نظر کارشناسی خود را در تلویزیون بیان می‌کرد.
چه می‌شد اگر این سازمان در طول ماه‌های گذشته برنامه‌هایی در مورد تبیین ارزش و اهمیت و فواید درخت و تاثیر آن در زندگی مردم شهر و روستا تولید و منتشر می‌کرد؟
و کلی کار دیگر که نکردند و اگر با همین فرمان پیش بروند تا روزی که کاشتن یک میلیارد نهال و بذر (نه درخت) محقق شود احتمالا هیچ درختی در چیتگر، سعدآباد و کلا تهران و شهرهای دیگر باقی نمی‌ماند.
هویت درختان را به آن‌ها برگردانیم!
بدون شک درخت‌ها طی سالیان گذشته به شدت مورد بی‌مهری و خشونت شدید قرار گرفته‌اند و باید تلاش کنیم هویت درخت‌ها را به آن‌ها بازگردانیم و از آن‌ها در برابر افراد ناآگاه یا بی‌خرد حمایت و حفاظت موثر کنیم.
پایان پیام
سه‌شنبه – ۱۴ – آذر – ۱۴۰۲
تهران: ۰۰:۳۰
- کاشت درخت در گودال خالی سال های قبل
- قطع درختان مجموعه‌های تاریخی در تهران
- بیانیه انجمن جنگلبانی ایران
- درخت هایی که نباید در تهران بکاریم
- مسئله درختکاری
