مجله گیچ gich.ir احسان میرزائی: طبیعت هیچ مرزی ندارد و همه‌ی ما سوار یک قایق هستیم! همانطور که امروز خاک عربستان و عراق به چشم و ریه‌های ما می‌رود.
آنهایی که رویای احداث پتروشیمی در میانکاله را دارند و می‌گویند هیچ آسیبی برای طبیعت و مردم ندارد باید بروند روزگار مردم عسلویه و شهر‌های مجاور آن را ببینند و حال آن‌ها را بپرسند.
- در مورد سونامی سرطان و نوزادانی که هنوز چشمشان به این دنیا باز نشده مرده‌اند. آن نوزادانی که قرار بود وجودشان گرما بخش خانواده باشد اما با اندام ناقص متولد شدند و پس از مدتی مردند.
- در مورد زنان و مردان جوانی که مدت‌هاست با سرطان دست و پنجه نرم می‌کنند و هزینه‌های گزاف و مستمر دکتر و دارو و درمان زندگی‌شان را فلج کرده.
- آلودگی آب دریا و مرگ ماهیان و کاهش جمعیت آبزیان و بی‌کاری صیادان.
- آلودگی دائمی هوا و تنگی نفس و بیماری‌های حاد ریوی بپرسند.
- تهدید و نابودی زبان مادری، فرهنگ اصیل بومی و جامعه محلی.
پتروشیمی میانکاله به چه قیمت؟
ما از توسعه فقط یک بعد و آن هم ناقص یاد گرفته‌ایم. در حالی که چشم به منافع کوتاه‌مدت فردی و حزبی داریم، هرگز به فکر ابعاد دیگر توسعه نیستیم.
- توسعه فقط کلنگ‌زنی و احداث و پر کردن جیب از پول نیست!
- توسعه نیازمند مطالعه، ظرفیت‌سنجی، ارزیابی فرهنگی، اجتماعی و محیط‌زیستی است.
- احداث صنایع بزرگ نیازمند اطلاع رسانی دقیق و آگاهی رسانی صادقانه و درست به جوامع محلی و مردم کشور است. نباید فقط از فواید و مزیت‌ها حرف زد بلکه باید نمونه‌های مشابه و تهدید و خطرات آن را هم بیان کرد تا مردم آگاه شوند.
شرایط توسعه و احداث صنایع
توسعه باید پایدار و متوازن و متعادل باشد. توسعه باید متضمن امنیت و سلامت محیط‌زیست و طبیعت و حیات وحش و جامعه در امروز، فردا و آینده باشد. آینده‌ای که ما آن زمان هفت کفن پوسانده‌ایم و دیگر در این دنیا نیستیم تا تبعات تصمیمات و پافشاری‌های خودمان برای انجام کار اشتباه را ببینیم.
سلامتی در ازای اشتغال!
پس اگر هدف ما از کلنگ‌زنی و احداث صنایع بزرگ اشتغال آفرینی برای مردم است نباید کاری کنیم که هزار و یک درد و مرض را در دامان مردم بریزیم.
پتروشیمی میانکاله توسعه به سبک ایرانی؟
تجربه‌ی سال‌های گذشته ثابت کرده که ما در درک و تعریف و اجرای توسعه در ایران دچار سوء‌تفاهم شده‌ایم. توسعه‌ای شتاب‌زده و نامتوازن و ناپایدار که تمام ارزش‌های ملی را قربانی امیال و منافع زودگذر می‌کند.
حال آیا توسعه به سبک ایرانی به دنبال تحقق و تامین اقتدار و امنیت و منافع و اعتماد ملی است؟
همه‌ی ما در یک قایق نشسته‌ایم
همه‌ی ما برای بقا پیش از هرچیز به آب و هوا و خوراک و محیط‌زیست سالم نیاز داریم. همه‌ی ما در یک قایق نشسته‌ایم و آنانی که پایداری امنیت و سلامت، تعادل و توازن در طبیعت را تهدید می‌کنند به مانند فردی هستند که به کف قایق میخ می‌کوبد.
امروز و آینده‌ی ایران قربانی سیاست‌زدگی
به راستی ورای بازی‌های سیاسی و تصمیمات پشت پرده، حکم کسانی که سلامت طبیعت و مردم، پایداری اقتدار و امنیت و منافع و اعتماد ملی را در امروز و آینده به خطر می‌اندازند چیست؟!
احداث پتروشیمی در میانکاله را متوقف کنید.
احسان_میرزائی
جمعه – ۱۹ – فروردین – ۱۴۰۱ – ایران ۱۸:۴۲
