مقاله باغ های اجتماعی
عنوان مقاله:
باغ های اجتماعی، طرح مقایسه‌ای باغهای اجتماعی ایران، تهران با کانادا، ناکسویل
نگارنده مقاله:
فاطمه سادات طباطبایی پور، کارشناسی مهندسی منابع طبیعی (محیط زیست)، کارشناسی ارشد محیط زیست گرایش آموزش محیط زیست
کلیدواژه‌ها:
باغ اجتماعی، شهر، ایران، کانادا، محیط زیست
چکیده مقاله باغ های اجتماعی:
درباره مزایای باغبانی همگانی مقالات بسیاری نوشته شده و جنبش‌های باغبانی همگانی سراسر ایالات متحده بسیار به این موضوع پرداخته‌اند.
در کشور ایران خصوصا در شهر تهران قریب به یک دهه است که طرحی مشابه با عنوانی بنام مزارع خانواده در حال اجرا می‌باشد.
اما، برخلاف شناخت باغبانی همگانی به عنوان منبعی ارزشمند، این نوع از باغبانی با دشواری‌های بسیاری رو به رو است که پایداری آنها و تلاش‌های داوطلبانه را تهدید میکند.
این دشواری‌ها بسته به بافت محلی و نگرانی‌های ناشی از رهبری، اجرا و دیگر خطرات در دوام باغ مختلف است.
این مقاله جهت مقایسه و تبیین مزایای باغهای همگانی در بافت محلی ناکسویل واقع در ایالت تنسی و شهر تهران جهت تشخیص موانعی که موفقیت آنها را تهدید میکند، به بررسی اقداماتی پرداخته است.
به علاوه، نگارنده مقاله یک دانشجو سیاست‌های محلی ناکسویل را مدنظر قرار داده است تا ادعا کند که نقش باغهای همگانی ناکسویل به عنوان فضای عمومی ارزشمند، آنها را شایسته حفاظت کرده است و پیشنهاد می‌دهد که سازمانی مردم نهاد جهت احداث چنین باغ‌هایی ایجاد شود و شبکه‌های اجتماعی مرتبط را شکل دهد.
پیشینه باغ های اجتماعی
فاطمه سادات طباطبایی پور: پیشینه باغهای همگانی در آمریکا به اواخر قرن ۱۹ میلادی باز می‌گردد. ساختار باغهای همگانی فضاهایی مرتبط با مسائل فرهنگی، اقتصادی و سیاسی دارد. این باغ ها مزایای مختلفی دارند و مسائلی از قبیل سلامت، عدالت تغذیه، و توسعۀ اجتماعی را در بر میگیرد.
در کشورایران با در نظر گرفتن قوانین و سیاست‌های محلی مردم با تلاش و بودجه شخصی، با اختصاص دادن کمی از بودجه دولتی این باغها را اداره می‌کنند. مزارع اجتماعی که در ایران اولین بار توسط سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری تهران، در سال ۲۰۱۲ ایجاد شد، به عنوان یک طرح آموزشی به مرکز مشاوره و آموزش گل وگیاه منطقه ۱۴ تهران پیشنهاد شد.
کارشناسان با اطلاع‌رسانی به مردم محلی، کلاس‌هایی برای کشت انواع گیاهان مثمر در چند نوبت برگزار نموند و پس از آن یک قطعه زمین به ابعاد ۴۵ در ۲۵ (یا ۷۰۰ متر مربع) آماده‌سازی کرده و در اختیار داوطلبین قرار داده شد. با استقبال مردم نسبت به طرح، حدود ۳۰۰ متر مربع به متراژ زمین‌های کشاورزی افزوده شد و در پی آن مناطق ۱۵،۱۶،۱۸و۲۲ نیز این طرح در قالب کوچکتری اجرایی کردند. با وجود این مزایا، بسیاری از باغ ها دائمی نیستند و با تهدیدهای بسیاری از نظر اجرا و پایداری مواجه می‌شوند.
با توجه به اینکه آغاز به کار این باغ ها به صورت خودجوش است، مسائلی از قبیل ناتوانی در جلب توجه عموم در کنار مشکلات در جذب سرمایه و دیگر منابع که در موفقیت باغ های همگانی سهیم هستند خودنمایی می‌کنند. به علاوه، از دست دادن توجه عموم و استفاده از زمین ها توسط مالکان خصوصی یا سازمان هایی که اهداف دیگری دارند از عواملی هستند که به شدت بر ایجاد باغ های همگانی تاثیر منفی می‌گذارند (لاوسن ۲۰۰۵). حتی ممکن است این باغ ها به دلیل عوامل محیطی به بیراهه بروند، عواملی از قبیل سوء مدیریت، گسترش اهداف پروژه و پیاده سازی استراتژی هایی جهت تحقق بخشی موفق آن اهداف در حالی که نظرات بانیان باغ را در ذهن دارند (فن هسل ۲۰۰۲).
شایان ذکر است که دشواری های پیش روی باغ همگانی بر مبنای بافت های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی محلی متفاوت است. بنابراین، برای درک مشکلات پیش روی باغ های همگانی هرمنطقه باید این اقدامات را در بافت باغبانی همگانی خود منطقه بررسی کرد. با اینکه نیاز به ماندگاری درمیان باغ های همگانی محل بحث است، به نظر می‌رسد که بسیاری از این باغ ها پیش از رسیدن به اهدافشان با خطر نابودی روبه رو هستند (لاوسن ۲۰۰۵).
نبود اقدامات لازم در جهت ایجاد این باغ ها یا شکست این اقدامات، مانع دستیابی اعضای آن اجتماع به مزایای ارزشمند آن می‌شود. اما، اگر بتوان مشکلاتی را که مانع موفقیت ایجاد این باغ ها می‌شود تشخیص داد و راه حل هایی پیشنهاد داد، می‌توان از مزایای گوناگون باغ های همگانی بهره برد.
باتوجه به پیچیدگی باغ های همگانی، بررسی جامع و همه جانبۀ باغ های همگانی و تاریخچۀ آنها در این مقاله ممکن نیست. اما، به تعدادی از باغ های همگانی ناکسویل و ایران از دیدگاه مزایا و اهداف نگاهی کلی می‌اندازیم. در ضمن دشواری‌های پیش روی احداث و بهره برداری از این باغ ها را در می‌یابیم.
فصل اول باغ های همگانی در بافت منطقه‌ای دو منطقه را تعریف میکند و اطلاعاتی دربارۀ پیشینۀ جنبش باغبانی همگانی مدرن ارائه می‌دهد و در نهایت به بررسی تفاوت میان جنبش باغ همگانی مدرن و جنبش های باغبانی شهری قدیمی می‌پردازد تا برای باغ های همگانی چارچوبی ایدئولوژیک بیابد.
فصل دوم روش های جمع آوری اطلاعات مربوط به این مقاله را ارائه می‌دهد.
فصل سوم به مزایا و اهداف باغ های همگانی اختصاص دارد و توجه اصلی آن بر نیات رایج باغ همگانی است که حاصل تحقیقات میدانی نگارنده است. این بخش برمبنای ماموریت های باغ های همگانی و چشم اندازهای بانیان باغ همگانی محلی، پیشینۀ باغ همگانی را بررسی میکند.
فصل چهارم دشواری‌های مربوط به احداث و راه اندازی باغ های همگانی را یافته و زیربنای باغ های محلی و نیز سیاست های موثر دولت محلی بر باغ ها را بررسی میکند. و در نهایت فصل پنجم پیشنهاداتی برای اعضا و سیاستگذاران باغ های همگانی منطقه ارائه می‌دهد تا احداث باغ های همگانی متعدد را در سراسر منطقۀ آغاز کرده و آنها را ماندگار کنند.
تعریف باغ همگانی
فاطمه سادات طباطبایی پور: باغ همگانی را معمولا اینگونه تعریف می‌کنند: قطعه زمینی خصوصی یا عمومی که گروهی از مردم (همگانی) برای استفادۀ شخصی یا عمومی بذر انواع گیاهان را می‌کارند. به علاوه، باغ های همگانی شکل های مختلفی دارند و حتی ممکن است به دسته‌های خاص تری طبقه بندی شوند از قبیل باغ های محلی، باغچه های محل سکونت، باغ های سازمانی و باغ های نمایشگاهی (لاوسن ۲۰۰۵، دانشگاه کالیفرنیا، باغ های مارین مستر ۲۰۱۴). اما این تعریف برای باغ های همگانی، بسیار گسترده است.
تعریف باغ همگانی از نظر دفتر توسعه پایدار شهر ناکسیول: زمینی که گروهی غیرانتفاعی با هدف پرورش دانه های خوراکی و غیرخوراکی برای مصرف شخصی یا گروهی و یا کمک به دیگران آن را به بهره برداری می‌رسانند. این تعریف با سیاست های اجرایی در مورد این باغها در کشور ایران تا حدودی متفاوت بوده زیرا در ایران این باغ ها زیر نظر ارگان های دولتی در اختیار مردم قرار میگیرند.اما در نحوه است عملکردی بسیار مشابه می‌باشد.
عملکرد باغ های همگانی و برخلاف باغ های با هدف تولید برای بازار، از فروش محصول سود مالی عایدش نمی‌شود. با اینکه کاشت درختان زینتی با هدف زیباسازی در باغ های همگانی سودمند است، تمرکز این پژوهش بر باغ هایی است که در آنها دانه های خوراکی نیز پرورش می‌یابد، چرا که این باغ ها می‌خواهند زیر چتر کشاورزی شهری قرار گیرند و به مردم مزایای بیشتری برسانند.
تاریخچه باغ های اجتماعی
فاطمه سادات طباطبایی پور: بست (۱۹۸۱) دریافت که پیشینۀ باغبانی همگانی در ایالات متحده به اواخر قرن نوزدهم برمی‌گردد. بسیاری از جنبش های باغبانی همگانی در دوران فشارهای اجتماعی و اقتصادی شکل گرفت و حاصل اقدامات تعدادی از حامیان اصلاحات اجتماعی بود.
در بستر این جنبش‌ها، باغهای همگانی بسیاری از نیازهای جامعه را پاسخ داد که اهداف مختلفی را دنبال می‌کرد از حمایت از فقرا و افزایش ذخایر غذا گرفته تا زیباسازی مناظر شهری (بست ۱۹۸۱؛ فن هسل ۲۰۰۲؛ لاوسن ۲۰۰۵).جنبش باغ همگانی امروزی در دهۀ ۱۰۷۰ و با اوج گرفتن مجدد باغبانی همگانی در سراسر شهرهای آمریکا آغاز شد.
فن هسل (۲۰۰۲) توضیح می‌دهد که در مقایسه با جنبش های پیشین باغبانی همگانی در ایالات متحده، در دهۀ ۱۹۷۰ تغییری عمده در باغ های همگانی روی داد، و آن واگذاری این اقدامات به مردم بود. با اینکه بررسی جامع پیشینۀ جنبش باغبانی همگانی در ایالات متحده فراتر از حوصلۀ این پژوهش است، شناخت موجودیت در میان بافت جنبش باغبانی همگانی نوین حائز اهمیت است.
این در حالی است که این باغ های همگانی نوپا در شهر تهران توسط شهرداری تهران به مراکز تام (تحقیقات ، آموزش و مشاوره) شهر تهران به منظور افزایش خدمات شهری و تعامل افراد شهر نشین با طبیعت واگزار شده است.این طرح در طی گذر زمان دچار پختگی و جا افتادگی لازم در بین اعضا شرکت کننده شده است در طی مصاحبه حضوری با کارشناس مرکز تام منطقه ۱۴: بعد از گذشت بیش از یک دهه از اجرای این طرح به دلیل استقبال افراد سالمند و بازنشسته از کار این طرح بیشتر بر روی سالمندان یک منطقه متمرکز بوده و تلاش در بکارگیری و آموزش و فعالیت بیشتر این گروه از افراد جامعه دارد.
روش شناسی باغ های اجتماعی
فاطمه سادات طباطبایی پور: برای درک بهتر مشکلات پیش روی احداث و راه اندازی باغ های همگانی برای امر مقایسه ای، نگارنده از مصاحبه های کیفی با هفت نفر از سازمان دهندگان و حامیان باغ های همگانی محلی ترتیب داد تا بیشتر با مشکلات و موفقیت های این گونه اقدامات آشنا شود.
با اینکه تمام باغ های همگانی را مطالعه نکردیم و تعداد محدود مصاحبه ها گسترۀ پژوهش را از برخی نظرات محدود کرد، مشارکت بسیار زیاد مصاحبه شوندگان با سازمان مربوط به احداث باغ همگانی دید عمیقی نسبت به مشکلات و زیرساخت های باغهای مذکور به ما داد.
جدا از انجام مصاحبه با سازماندهندگان باغ همگانی ، نگارنده به بررسی پیشینۀ باغبانی همگانی در دو منطقه به صورت مقایسه ای پرداخته است تا به نقطۀ طلاقی باغ های همگانی با مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دست یابد. سیاست شهرداری که بر باغ های همگانی تاثیر گذارند نیز بررسی شد تا درک بهتری نسبت به تاثیر سیاست مجلی بر امنیت باغهای همگانی به دست آید.
مزایا و اهداف باغهای همگانی
فاطمه سادات طباطبایی پور: دربارۀ مزایای باغ های همگانی پژوهش های بسیاری از منظرهای مختلف جسمی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی انجام شده است. با اینکه باغ های همگانی مزایای بیشمار و اهداف مختلفی در جامعۀ هدفشان دارند، لازم به ذکر است که باغ های همگانی شخصی مزایای خاص تری نسبت به انواع عمومی آن دارد. این بخش به برسی اهداف و مزایای باغ های همگانی می‌پردازد و دید بیشتری نسبت به ماموریت های باغ های همگانی ارائه می‌دهد.
سلامت و باغ های اجتماعی
فاطمه سادات طباطبایی پور: باغبانی درمانی سبب تقویت روابط اجتماعی افراد جامعه شده و توانا یی ها و انگیزه های همزیستی افراد جامعه را افزایش می‌دهد.
کاهش اضطراب،استرس و فشارهای روحی همراه با تقویت اعتماد به نفس و امید به زندگی از مزایای باغبانی درمانی از جنبه روانشناسی است انسان در تعامل با گل و گیاه، آب و دیگر مظاهر طبیعت به آرامش روحی دست پیدا میکند مشاهده درختان و مناظر طبیعی سبب کوتاه تر شدن دوره درمان و کاهش نیاز دارویی بیماران می‌شود.(دکتر نوراله احمدی-مجله روانپزشکی بزرگسال-۹۰)
در پژوهش دیگری دکتر کارن یورک محقق بلژیکی به اهمیت نقش طبیعت در کاهش فشار خون، تنش عضلانی و مشکلات روانی اشاره میکند.
او نتیجه گیری می کند که حتی نگاه کردن به تصاویر و نوارهای ویدیویی مربوط به مناظر طبیعی می تواند منجر به کاهش استرس ها و هیجانات منفی شود و تعادل الکتریکی و بیوشیمیایی بدن را تأمین بکند.
امروزه با توجه به زندگی آپارتمانی در شهرها و وجود برج های سر به آسمان کشیده، انسان در زمینه استفاده از نور خورشید با محدودیت هایی روبه رو است. نوری که بر سلامت جسمی و روانی انسان ها تأثیر مهمی دارد.
از نقطه نظر علمی وجود حد بهینه ای از نور خورشید برای تأمین ویتامین های مورد نیاز بدن لازم است.( امیر محسن راه نجات-۹۴) در بافت باغ های همگانی شناخت مکان زمانی اهمیت می‌یابد که به تاثیرات مثبت آن بر سلامت توجه می‌شود، که خود حاصل شناخت است با در نظر گرفتن اینکه دنیای طبیعی برای چنین ارتباطاتی در بافت محیط شهری ایجاده شده است.
ساختار پرمنفعت ارتباطات مکانی توسط باغبانان که در داخل باغ های همگانی داخل شهرها رخ می‌دهد، اغلب با ناآشنایی جامعۀ شهری با طبیعت در تقابل است که این ناآشنایی در درون محیط های شهری ساخته شده اتفاق می‌افتد (بارلت ۲۰۰۵).
کسانی که درگیر باغبانی همگانی هستند از مزایای روانشناختی و تاثیرات درمانی باغبانی که مربوط به شرایط طبیعی باغ ها است بهره می‌برند (نیشی ۲۰۱۱؛ استوارت ۲۰۰۵).
باغبانی همگانی در ایجاد ارتباطات اجتماعی مثبت که باعث بهبود رفاه اجتماعی و تقویت روابط اجتماعی می‌شود نیز تاثیر گذارند (آرمسترانگ ۲۰۰۰؛ پتل ۱۹۹۱؛ استوارت ۲۰۰۵).
جدول زیر در طی مصاحبه با کارشناسان در ایران ناکسویل برسی باغهای همگانی را بر سلامت انسان تعریف میکند.
عدالت غذایی، تولید و دسترسی
از آنجا که در باغ های همگانی غذا تولید می‌شود با مسائل اجتماعی و عدالت محیطی در هم می‌آمیزند و اغلب دست به اقداماتی جهت تهیۀ غذای محلی می‌زنند تا به مسائل مربوط به عدالت غذایی از طریق گسترش امنیت غذایی بپردازند.
طبق اعلام سازمان جاست فود (۲۰۱۵)، عدالت تغذیه اینگونه تعریف می‌شود: “اجتماعاتی که به حقوقشان در جهت پرورش، فروش و خوردن غذای سالم که تازه، مغذی، با قیمت مناسب و مطابق با فرهنگ محلی است، با هدف بهبود وضعیت زمین، کارگران و حیوانات اهمیت می‌دهند.”
آموزش در باغ های اجتماعی
برای بسیاری از شرکت کنندگان، باغ های همگانی نوعی کلاس آموزشی در فضای باز است که فضایی برای “آموزش تجربی دربارۀ محیط طبیعی و یافتن جایگاه خودشان در میان آن است”(فن هسل ۲۰۰۲: ۱۱۰).
این باغ ها همچنین محفلی هستند برای انتقال و یادگیری صورت های مختلف دانش بوم شناسی، مهارت های باغبانی فنی و ارزش های زیست محیطی، درحالی که در باغ های همگانی آموزش های بوم شناسی از طریق وارد شدن به فرایندهای حفظ نقشۀ باغ انجام می‌شود، باغبان‌ها نیز با تجربه کردن و به اشتراک گذاشتن نتیجه کارهایشان از یکدیگر می‌آموزند.
به علاوه، شکل یادگیری در این باغ ها می‌تواند بیشتر طبیعت محور باشد و شامل مشارکت در برنامه های آموزشی از قبیل کارگاه هایی که در چندین باغ همگانی ناکسویل برگزار شد.
تمام باغ های همگانی محلی مشارکت کننده در مصاحبه های نگارنده، برای شرکت کنندگان از طریق همکاری در فعالیت های جسمی باغبانی و ارائۀ برنامه های آموزشی به عموم مردم خدمات آموزشی ارائه می‌دهند.
توسعه و بهبود جامعه
مقوله کشاورزی شهری به روند تولید هرگونه محصول کشاورزی در محدوده شهرها یا حومه آنها اطلاق می‌گردد. می‌تواند شامل پرورش مواد غذایی (سبزیجات، حبوبات، قارچ و حتی گوشت و لبنیات)، گیاهان دارویی، درختچه‌ها و گیاهان تزئینی باشد. همچنین تکنیک‌ها و رویکردهای متنوعی از پرورش دادن در حیاط خلوت تا باغبانی های وسیع شهری، گلخانههای هیدروپونیک و آبزیپروری را در بر میگیرد. کشاورزی شهری فقط باغبانی در شهر نیست بلکه از مؤلفه‌های مهم و اساسی بسیاری از شهرها محسوب می‌شود.
تغذیه به دلیل نقش اصلی‌اش در حیات، سلامت، فرهنگ و محیط‌زیست یکی از مهمترین مقولات جامعه بشری شهرنشین است (Urban Agriculture Strategy,۲۰۰۲). مالو فن هسل (۲۰۰۲) بیان می‌دارد که باغ های همگانی بازنمایی فضایی جوامع است که در آن زندگی عمومی و شخصی همسو می‌شوند، و به افراد اجازۀ بیان هویت فردی و اجتماعی شان را می‌دهد (فلش ۲۰۱۰).
فضای فیزیکی باغ ها نیز محیطی اجتماعی است که اعضای جامعه می‌توانند با یکدیگر دیدار و تعامل داشته باشند. در این باغ ها، تعاملات خودجوش، باغبانی و مهمانی های باغی برای شرکت کنندگان فرصت معاشرت را فراهم می‌آورد و افراد از مناطق مختلف را گرد هم جمع میکند (آرمسترانگ ۲۰۰۰؛ فلش ۲۰۱۰).
به علاوه، باغ ها ارزش های جوامعی که توسط آنها شکل گرفته اند را بازنمایی کرده و باعث ادامۀ حیاتشان می‌شوند (فلش ۲۰۱۰). در حوزۀ کاری نگارنده، چندین برنامه ریز باغی ساخت و بهبود جامعه را یکی از ویژگی های مهم باغ های همگانی می‌نامند که بازتابی است از ارزش باغ های همگانی به عنوان فضاهایی برای تقویت شبکه های درون آن جامعه و ارتقای ارتباطات اجتماعی میان مردم.
ساخت اجتماع بزرگترین نقطۀ قوت باغ های همگانی است که فضایی فراهم می‌آورد تا مردم بتوانند “دور هم جمع شوند و با هم یادبگیرند”.
بن ریبولت باغ های همگانی را محلی برای مردم می‌داند تا جهت زیباسازی فضای محله شان متحد شوند و غذا تولید کنند و با همسایگانشان معاشرت کنند (ارتباطات فردی، ۲۲ ژوئن ۲۰۱۵).
به اعتقاد آرمسترانگ (۲۰۰۰)، باغ های همگانی می‌توانند به شبکه های اجتماعی و ظرفیت سازمانی در درون جوامع اطرافشان دست یابند.
این تاثیرات در مناطق کم درآمدتر و اقلیت چشمگیرتر است، چرا که در این مناطق توجه به برخی مسائل اجتماعی از قبیل فقر از اهمیت بیشتری برخوردار است. باغ ها در کنار تشویق دست اندکاران و بهبود محله، با کمک به افزایش عزت ساکنین محله باعث بالابردن سطح آن جامعه ای می‌شوند که به آن خدمت رسانی میکند (آرمسترانگ ۲۰۰۰) و از طریق ایجاد روابط اجتماعی عمیق تر در محله نرخ جرم و خشونت را کاهش می‌دهند (کو ۲۰۰۱).
دشواری های پیش روی باغ های همگانی
باوجود داشتن پتانسیل بسیار برای ارایه مزایا به جوامع تعدادی از موانع وجود دارد که منابع باغ را تهدید میکند بسیاری از چالشها بحث‌ها به طور متقابل در میان تمام جامعه باغ منجر به این شده که مسایل مربوط به سازمان، مالکیت وکنترل علاوه براین مسایل مربوط به سیاست محلی و دسترسی به منابع جامعه باغ از موانع اضافی باشد که در دراز مدت نگه‌داری از باغ را با مشکل روبه رو میکند.
زیرساخت و سیاست باغبانی همگانی محلی
باغهای همگانی پیرو کشاورزی پایدار و برخاسته از توسعه پایدار می‌باشند که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است.
توسعه ناپایدار شهرها با منطق خشک تولیدات صنعتی و استفاده بی مهابا از تکنولوژی و همراه با مصرفگرایی شدید منجر به ایجاد بحران‌های زیست محیطی و زوال منابع انرژی و غذایی شده است (دانشپور، ۱۳۸۷).
در حال حاضر، در مقایسه ناکسویل با تهران زیرساختی که متعهد به حمایت و حفظ باغ های همگانی باشد ندارد.
به علاوه، مسائلی در سیاست های موجود در ایجاد باغ های همگانی و ساختار حیاتی لازم برای پایداری آنها وجود دارد که بسیاری از آنها مربوط به منطقه و قوانین ساخت و ساز است.
برای مثال، حتی برای تاسیس باغ های همگانی قلمروی بخش های مختلف زمین باید به درستی مشخص شود.
دیگر مسائل مربوط به تقسیم قلمرو تاثیر گذار بر این امر شامل نبود قوانین در مقرارت فعلی شهری می‌باشد تا بتوان ساختارهای مورد نیاز را ساخت از قبیل سایبان و لوله های آب در زمین های خالی (مجمع سیاست گذاری غذا ناکسویل-ناکس کانتی و بخش سلامت ناکس کانتی ۲۰۱۱).
با وجود ایجاد یک سمن باغ اجتماعی ممکن است به منابع انسانی و مالی زیادی نیاز داشته باشد، امّا اینچنین گروه متمرکزی می‌تواند بسیار مفید باشد در ایجاد گروه‌های بنیادی دیگر، کمک‌های فنی به باغ، کمک‌های طراحی، حفظ و صیانت از باغ و مسایل قانونی و… به سود باغها همراه باشد.
اگرچه اینگونه سمن‌ها ظاهری شبیه به اداره‌های دولتی پیدا می‌کنند ولی تقویت این سمن‌ها برای حفظ باغهای اجتماعی مفید است.امکان اینکه اینگونه سمن‌ها بتواند هزینه‌ها و منابعی برای باغ اجتماعی ناکسویل تأمین کند، بسیار در دسترس است.
البته در بوستان های بررسی شده توسط نگارنده و گفتوگو با اعضا نحوه تقسیم بندی زمین ها بحاظ متراژ، نحوه نورگیری، جنس خاک و محدودیت منابع و همچنین تعویض فصلی زمین ها قابل تامل و بررسی می‌باشد زیرا با وجود مدیریت و رهبری ارگان دولتی از کیفیت خوبی برخوردار نیست و همچنین تعویض فصلی زمین ها به منظور حفظ تعادل و برقراری عدالت موجب نارضایتی و ایجاد هرج و مرج گروهی شده است.
وقتی از این دریچه نگاه کنیم که باغ های همگانی مزایای دیگری دارند که هیچ مزیت اقتصادی ندارد و از توان کشاورزی شهری محلی خارج است، موضوع مشکل دار می‌شود. در عوض، نبود زیرساختی متعهد به حفظ مزایای غیراقتصادی باغ های همگانی باعث می‌شود حمایت مورد نیاز از باغ های همگانی بدون بهره مالی کاهش یابد.
نتیجه
مسیرهای آیندۀ باغ های همگانی
این روزها شهرها به عنوان مصرف کنندگان شدید منابع و تولیدکنندگان مواد زاید شناخته شده و اثرات شهرها فراتر از اثرات کالبدی‌شان رفته است. علاوه بر این شهرها همانگونه که با ازدیاد جمعیت مواجه هستند، با تعداد افراد بیشتری برای تغذیه نیز مواجه خواهند بود (Urban Agriculture And Sustainable Cities).
باغ های همگانی برای کاهش آسیب پذیری جمعیت‌های شهری جهان در برابر تغییرات اکولوژیکی جهان است. زراعت در شهر باید یکی از عناصر کاربری زمین شهری و برنامه ریزی اجتماعی برای توسعه پایداری همه کشورهای جهان شود.
ارتباط بین باغهای همگانی و حفظ رواناب‌های شهری، ناامنی غذایی، اثرات جزیره گرمایی شهری، کارآیی انرژی، کیفیت هوا، تغییرات آب و هوایی، افت کیفیت زندگی مناطق مسکونی، انزوای اجتماعی و جلوگیری از بروز جنایت مستند شده است (توسعه پایدارشهری-اذونی- ۱۳۸۵).
در چنین وضعیتی راه حل‌های جدیدتر از جمله بازاندیشی در روند تولید به مصرف و خودکفایی نیازهای شهری مطرح شده است. ضرورت شکل‌گیری و توسعه کشاورزی پایدار شهری را می‌توان از چند بعد مورد تحلیل وکنکاش قرار داد.
برای کمک به ایجاد باغ های همگانی بیشتر و حفظ باغ های محلی موجود برای استفاده به عنوان منابع همگانی ارزشمند، یک سازمان غیرانتفاعی محلی متعهد که انحصارا برای بهبود و بقای باغ های همگانی تاسیس شده و از ساخت باغ در این منطقه حمایت کند.
تاسیس سازمان غیرانتفاعی که متعهد به بهبود وضعیت باغهای همگانی باشد و بتواند مستقل از مسئولان شهر و کشور عمل کند، به باغ های همگانی فرصت بزرگی جهت موفقیت باوجود کاهش خدمات اجتماعی می‌دهد که خود بر اقدام به ایجاد باغ های همگانی موثر است.
بنابراین، ایجاد سازمانی غیرانتفاعی کمک بزرگی در جهت ایجاد و تدوام باغ های همگانی در منطقۀ است. آنها بنیادی جهت حمایت های فنی و اجتماعی از باغ های همگانی ایجاد کردند. به علاوه، خلق سیاست‌های شهری جهت حفظ باغهای همگانی یکی از ارزشمندترین منابع در اجتماعی است که برای دوام توزیع مزایای غیراقتصادی باغ های محلی میان جامعۀ اطراف ضروری است.
در نهایت، ایجاد گفتمان دربارۀ باغهای همگانی و دخیل کردن اعضای جامعه در فرایند تصمیم گیری باغ محلی از طریق فعالیت های اجتماعی می‌تواند باعث جلب مشارکت عمومی‌در امور و نیز مالکیت باغ های همگانی شود، به این ترتیب این باغ ها می‌توانند با موفقیت چهرۀ منطقۀ را متحول کنند.
منابع و مراجع:
Community Gardens in Knoxville: Insight into Challenges Facing Community Garden Initiatives
UNESCO.1997. EDUCATION FOR A SUSTAINABLE FUTURE. THESSALONIKI: UNESCO / THE GOVERNMENT OF GREECE.
– BRONMAN, JOHN. 1996.POPULAR DEVELOPMENT. LONDON: BLACK WELL PUBLISHERS. BRUNDTLAND, HARLEM QRO. 1993. “SUSTAINABLE DEVELOPMENTAN
مقاله باغبانی نسخه ای جهانی برای درمان بیماری ها (نوراله احمدی)
مقاله چالشها و تردیدهای موجود در کشاورزی شهری https://www.civilica.com/Paper-
نقش طبیعت در حفظ بهداشت روان (امیرمحسن راه نجات کارشناس ارشد روانشناسی بالینی)
اثربخشی باغبانی درمانی بر سلامت عمومی و عز تنفس سالمندان مقیم آسایشگاه
ارتباط با طبیعت, باغبانی, تاثیر باغبانی در روحیه, سبک زندگی مدرن, گل ها, گیاهان(۱۹-۰۲-۹۶)
مجموعه مقالات اولیه همایش مدیریت توسعه پایدار در نواحی شهری. ۳ -جوادی، اردشیر، ۱۳۷۸)
نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار شهرها«،
شکوری، سید حسن، ۱۳۷۸« شهر فعال و مدیریت توسعه پایدار شهری«
-میکسل، ریمونداف ۱۳۷۶ ،توسعه اقتصادی و محیط زیست، مقایسه بین اقتصاد توسعه سنتی و توسعه پایدار، ترجمه حمیدرضا ارباب، تهران: سازمان برنامه و بودجه
