هشدار عجیب محققان

مسئله الیاف لباس، بزرگ‌تر از آن است که فکر می‌کنید

Leah Messinger

Monday 20 June 2016

مترجم: ناعمه اعلایی
دانشجوی محیط زیست

تحقیقات جدید بیانگر آن است که الیاف مصنوعی لباس های ما درسطح وسیعی از طبیعت پراکنده شده اند؛ ممکن است این الیاف باعث مسمومیت آب‌ها و اختلال در زنجیره‌های غذایی شوند.

به گزارش گیچ به نقل از گاردین: محققین دانشگاه کالیفرنیا دریافته‌اند که با هر شستشو به طور میانگین ۱/۷ گرم الیاف ریز مصنوعی از ژاکت‌ها جدا می‌شود. این در حالی است که طبق تحقیقات، الیاف جدا شده از لباس‌های قدیمی‌تر حدودا دو برابر بیشتر از لباس‌های جدید است. الیاف ریز (نخ های بسیار کوچکی که از پارچه جدا می‌شوند یا همان کُرک) به وفور در کناره‌ی خطوط ساحلی ومحل خروج فاضلاب‌های شهری، یافت شده اند.

طبق اطلاعاتی که محققین در سایت خود منتشر کرده اند: “این الیاف ریز (بعد از جدا شدن، در مجاری فاضلاب رفته) سپس تا تصفیه خانه محلی فاضلاب شما منتقل و ۴۰% از آن ها وارد رودها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌ها می‌شود.”

خطر الیاف ریز مصنوعی مخصوصا به خاطر قابلیت مسموم کردن چرخه‌های غذایی، بیشتر است. اندازه بسیار کم این الیاف همچنین باعث شده تا به راحتی توسط ماهی‌ها و بقیه جانوران خورده شوند. این الیاف پلاستیکی قابلیت “تجمع زیستی” را دارند، و سموم را در بدن حیوانات بزرگ‌تر بالای هرم غذایی، متمرکز می‌کنند.

ریزمهره‌های پلاستیکی از انواع شناخته شده تر ریزپلاستیک‌ها هستند، که اخیرا در آمریکا تحریم شده اند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد قدرت نفوذ ریزالیاف حتی از آن‌ها هم بیشتر است.

مارک براون  Mark Browne که در حال حاضر یکی از اعضای ارشد واحد تحقیقات دانشگاه New South Wales استرالیا است، سال ۲۰۱۱ در مقاله‌ای نوآورانه گفت: ۸۵% از پسماندهای انسانی، در کناره خطوط ساحلی سراسر دنیا را همین الیاف ریز تشکیل داده است.

همچنان که شرکت پاتاگونیا Patagonia و دیگر شرکت‌های لوازم و البسه طبیعت‌گردی، مانند پلارتک Polartec برای کنترل و کاهش زباله خود از بطری‌های پلاستیکی بازیافت شده استفاده می‌کنند؛ نتایج این تحقیق ثابت می‌کند که در هرصورت مقصد نهایی پلاستیک (پلاستیک‌های بازیافت شده) ممکن است به اقیانوس‌ها ختم شود، که (در شکل جدید، به صورت الیاف ریز) باعث بروز مشکلات بیشتری برای محیط‌زیست می‌شوند.

بنابراین شاید بهتر باشد به جای خرد کردن پلاستیک به میلیون‌ها ذره‌ی ریز، اصلا کاری (بازیافت) انجام ندهیم.

پی نوشت: به گمان ویراستار، منظور نگارنده از جمله آخراین است برای بازیافت پلاستیک باید راه بهتری پیدا کرد؛ وگرنه بازیافتی که با تاخیری کوتاه مدت دوباره همان بطری پلاستیکی را به صورت الیاف ریز روانه‌ی اقیانوس می‌کند خطر بیشتری دارد، چون اگر آن بطری‌ها به همان شکل وارد دریا می‌شدند، مدت زمان بیشتری طول می‌کشید تا خرد شده و آثار زیان بارش متوجه محیط‌زیست شود، یا این‌که بهتر است به جای تولید البسه با الیاف مصنوعی بازیافتی بهتر است وسایل بازیافتی با دوامی تولید کنیم که اگر روزی هم لازم نشد، بتوانیم آن را برای بار دوم بازیافت کنیم.

منبع: گاردین

ویراستاری: احسان میرزائی