علائم کمبود سدیم شامل تهوع، خواب آلودگی، استفراغ، خستگی و گرفتگی عضلانی است. در موارد حادتر، هنگامی که سطح سدیم به شدت افت کند، خطر رفتن به اغماء و حتی مرگ فرد را تهدید می‌کند.

مجله سبک زندگی سبز – سیده زینب مهدویان: سدیم یا همان نمک، ماده‌ای معدنی‌ست که برای سلامتی انسان تهدیدی جدی به حساب می‌آید. چون ما بسیار بیش­تر از مقدار نیاز بدنمان سدیم مصرف می‌کنیم که این خود می‌تواند منجر به بروز بیماری قلبی، سکته و فشار خون بالا ‌شود.

البته به یاد داشتن این موضوع که سدیم یک ماده‌ی معدنی ضروری است بسیار اهمیت دارد؛ ماده‌ای که ما نه تنها برای عملکرد بدنمان، بلکه برای زنده ماندن نیز به آن نیاز داریم. سدیم به حفظ تعادل آب در بدن کمک می‌کند. وجود سدیم برای نگه داشتن فشار خون و حجم کلی جریان خون در محدوده‌ی حد نرمال لازم است. سدیم به همراه پتاسیم در حفظ تعادل pH خون و همچنین حمل مواد مغذی به سلول‌ها نقشی اساسی ایفا می‌کند.

منابع غذایی

سدیم در تمامی غذاها وجود دارد. مقداری از آن به طور طبیعی در مواد غذایی موجود است، اما مقداری نیز طی فرآیند تولید به عنوان نمک به آن اضافه می‌گردد. تا زمانی که در حد کفایت غذا می‌خوریم، هیچ جای نگرانی از مصرف سدیم  به میزان مورد نیاز، وجود ندارد. بلکه مسئله‌ی اصلی این است که چگونه میزان سدیم را کاهش دهیم.

نیاز روزانه

در حال حاضر هیچ کمیسیون اروپایی برای تعیین مقدار مجاز مورد نیاز روزانه ( RDA) برای سدیم معدنی وجود ندارد. در بریتانیا، این میزان ۱۶۰۰ گرم برای مردان و همچنین زنان مشخص گردیده است. در ایالات متحده میزان توصیه شده برای مصرف سدیم در هر روز ۲۵۰۰ میلی گرم می‌باشد.

کمبود

ما هرچه بیش­تر در رژیم روزانه‌ی خود نمک مصرف کنیم، کمبود سدیم رفته رفته کاهش می‌یابد. با این وجود، کمبود سدیم ممکن است در نتیجه‌ی اسهال و استفراغ طولانی مدت رخ دهد. کمبود آب، تعریق بیش از حد و بیماری می‌تواند سطح سدیم را تا حدی کاهش دهد که مشکلاتی جدی ایجاد گردد.

علائم کمبود سدیم شامل تهوع، خواب آلودگی، استفراغ، خستگی و گرفتگی عضلانی است. در موارد حادتر، هنگامی که سطح سدیم به شدت افت کند، خطر رفتن به اغماء و حتی مرگ فرد را تهدید می‌کند.

مترجم مقاله: سیده زینب مهدویان
کنش‌گر محیط‌زیست و دانشجوی کارشناسی مترجمی زبان