جامعه سبزسبک زندگی سبز

تجربه‌ی سبزگرایی در خانه

‌تجربه‌ی فردی در سبک زندگی سبز

مجله گیچ gich.ir احسان میرزائیسبک زندگی هرکس با توجه امیال شخصی، جهان‌بینی، نگرش،‌ میزان آگاهی و آموزه‌های خانوادگی و آنچه در جامعه فراگرفته متفاوت است، اما فراموش نکنیم که افراد در هر مرتبه‌ای که باشند در طول زندگی خود به طور نسبی نقش موثری در جهان هستی دارند، حتی اگر یک شهروند معمولی با کمترین فعالیت اجتماعی باشند.

اما وقتی درنظر داشته باشیم که حتی بدون حاشیه ترین شهرندان هم به خوراک، پوشاک، آب، سرپناه، خدمات حمل و نقل، شغل، تفریح و بهداشت نیاز دارند، متوجه می‌شویم که تامین همین نیاز‌های اولیه‌ی انسان پیشینه‌ی محیط‌زیستی بلند بالایی دارد که از آن با نام ردپای اکولوژیک یا ردپای محیط زیستی یاد می‌شود.

سبک زندگی سبز که یکی از اهداف عالی مجله گیچ است و برای ترویج آن تلاش می‌کند دقیقا به نقش فرد به عنوان کوچک‌ترین واحد از یک جامعه و چگونگی تمایل به تامین نیازهای زیستی او که می‌تواند سرنوشت پایداری و سلامت، تعادل و توازن سیاره‌ی زمین را تعیین کند، سر و کار دارد.

در گفت‌وگویی که با محمد درویش داشتیم وی به این نکته اشاره کرد که: “من فکر می‌کنم بهترین کار این است که توصیه نکنیم؛ عمل کنیم!” بنابر این در این پست پای صحبت‌های بانوی سبزگرایی نشستیم که سال‌ها تلاش کرده آنچه می‌گوید در زندگی فردی و خانوادگی خود رعایت کند و انجام دهد، در ادامه مجموعه‌ای از توصیه‌های ناب و کاربردی برای حفظ محیط زیست با سبک زندگی سبز را از زبان ناهید انوری، عضو جمعیت زنان مبارزه با آلودگی های محیط زیست می‌خوانیم.

 

مجله گیچ‌ gich.ir ناهید انوری: آن‌چه می‌گویم کاری است که در خانه و به همراهی خانواده‌ی خود انجام می‌دهم،‌ تمرین و تلاشی که طی سال‌های متمادی استمرار داشته و همیشه از آموختن نکات و موارد جدید برای سبز‌تر شدن زندگی استقابل کردم.

 

نه به آتش بدون کنترل و مدیریت

همیشه سعی می‌کنم مقدمات سفر و اقامت در طبیعت را طوری بچینم که هیچ نیازی به آتش روشن کردن نداشته باشیم؛ آتش مدیریت و کنترل نشده از وجوه مختلف یک تهدید جدی برای طبیعت و حیات وحش است.

اما اگر روزی واقعا به روشن کردن آتش نیاز بود، سعی می‌کنم از قبل پیش‌بینی لازم رو داشته باشم،‌اجاق هیزمی،‌منقل یا آتش‌دان همراه می‌بریم. هیزم مورد نیاز را از شهر تهیه می‌کنیم و در زمان محدود یک آتش کنترل شده روشن کرده و استفاده می‌کنیم.

اما بهتر است تا این عادت مخرب (آتش روشن کردن در طبیعت) را ترک کنیم. به نقاطی که قبلا در آنجا آتش روشن شده دقت کنید، طبق گفته‌ی کارشناسان با توجه به شرایط آب و هوایی احتمال دارد تا ۱۵ سال در محلی که آتش روشن شده،‌ هیچ گیاهی رشد نکند و این یعنی فرسایش خاک و تخریب پوشش گیاهی.

خیلی باید مراقب درختان بیابانی ( تاغ، گز و…)، انواع بوته‌ها و درخچه‌های مرتعی و کوهستانی باشیم، پوشش گیاهی در هرجایی از فرسایش خاک، جاری شدن سیلاب،‌ حرکت‌ ماسه‌های روان جلوگیری می‌کند.

فقط از خودمان بپرسیم که آیا ارزش دارد به ازای یک لیوان چای هیزمی به تخریب طبیعت دامن بزنیم…؟!

 

بی زباله و پسماند صفر 

وقتی با خانواده به طبیعت می‌رویم، در حد توان زباله‌های محدوده‌ی محل استقرار را جمع‌آوری می‌کنیم، ایده‌ی ما این است که اگر هر کسی علاوه بر زباله‌ی خودش، یک کیسه‌ی دیگر هم از محل پر کند و ببرد طبیعت بسیار زیباتر خواهد شد. فلاسک چای و آب جوش،‌ سبد پیکنیک که داخلش ظروف مورد نیازمون هست،‌پختن غذا در خانه و پیش‌بینی برخی مسائل به کاهش تولید زباله در سفر کمک می‌کند.

 

نه به سیگار

ما که هیچ‌وقت اهل سیگار نبودیم و توصیه می‌کنم سیگار نکشید؛ اگر کسی سیگار می‌کشد فیلتر آن را روی زمین رها نکند،‌ درسته فیلتر سیگار کوچک است و شاید در میان خس و خاشاک به چشم میاید اما سموم مختلفی که درون آن است تاثیر نا مطلوبی بر منابع آب و خاک دارد. افراد سیگاری می‌توانند همراه خود ظرف مناسبی برای جمع کردن فیلتر سیگار داشته باشند،‌چه در طبیعت‌گردی و چه در خودرو.

 

نه به اسراف غذا

همیشه در خانه غذا را به اندازه‌ی نیاز می‌پزیم یا اگر به رستوران رفته باشیم به اندازه‌ی نیاز سفارش می‌دهیم، این کار را می‌کنیم تا هیچ‌وقت نان و غذا اضافه نیاید و دور ریز نداشته باشیم؛ اگر میهمان داشتیم، اضافه‌ی بشقاب میهمان را برای پرنده‌ها می‌ریزم. سعی ما این است که در رژیم غذایی اعتدال داشته باشیم به همین دلیل گوشت کم مصرف می‌‌کنیم.

 

بدون پلاستیک

از پذیرفتن نی و لیوان یکبار مصرف خودداری می‌کنیم… مصرف کیسه فریزر را تا جای ممکن کم کردیم و به جای آن از ظروف پایدار برای بردن میوه به محل کار استفاده می‌کنیم. قمقمه و لیوان شخصی همراه داریم و برای ترویج این کار مفید و تاثیرگذار گروه‌های دانش‌جویی می‌توانند به بوفه‌ی دانشگاه پیشنهاد دهند: به کسانی که لیوان شخصی ارائه می‌کنند تخفیف دهند.

خرید فله‌ای با ظروف پایدار انجام بدیم،‌ مثلا به جای قهوه و کافی فوری، قهوه‌ی فله بخریم، چون بسته‌های پلاستیکی کافی میکس، تقریبا بازیافت نشدنی هستند.

 

حوله و دستمال

حجم زیادی از زباله همین دستمال‌های کاغذی هستند که انواع حوله و دستمال جیبی رو جایگزین کردیم.

 

یخ،‌ آب و آب خاکستری

بعد از نوشیدن یک نوشیدنی یخ اضافی را پای گلدان می‌گذارم تا به مرور آب شده و برای آب‌یاری گیاه مفید باشد. قدیم‌تر هم برفک یخچال‌ رو تو باغچه می‌ریختیم. از آب باقی مانده در کتری برای شستن برنج و دوباره از همان آب، برای آبیاری گیاهان استفاده می‌کنیم.

 

شستن ظروف و حمام کردن

برای تغییر عادت‌های شستشو زیاد تمرین کردیم، شیر آب را دم موشی باز می‌کنیم برای شستشوی ظرف، دست و صورت، اینطوری صبورتر هم می‌شویم. اگر زمان دوش گرفتن خود را کنترل کنیم در نهایت از میزان آب مصرف شده تعجب خواهیم کرد. ابتدای باز کردن دوش آب سر است،‌ آن آب را تا گرم شدن داخل دبه جمع کنیم برای آب کشی لباس و… قابل استفاده است.

 

نور و روشنایی خانه

در طول روز برای روشنایی از نور طبیعی استفاده می‌کنیم،‌ اما در طول شب مراقب هستیم لامپ اضافه روشن نباشد.

 

میزان گرمایش یا خنکی خانه

پوشیدن لباس گرم در منزل و محل کار، بهتر از افزایش دمای محیط و تحمیل هزینه‌های دیگر به خانواده و محیط‌‌زیست است. هنگام خروج از منزل و محل کار، وسایل گرمایشی یا سرمایشی را خاموش می‌کنیم. 

 

جلوگیری از هدر رفت برق

پیش از باز کردن درب یخچال تصمیم می‌گیریم که چه چیزی لازم داریم و زیاد معتل نمی‌کنیم. محل قرارگیری یخچال و فریز را طوری تعیین کردیم که کمترین تاثیر را از دمای محیط داشته باشه و دمای داخلی را بر اساس دفترچه تنظیم می‌کنیم. زمانی که مشغول کارهای خانه هستم، تلویزیون را خاموش می‌کنم. سعی می‌کنیم در حد توان تا یکی دو طبقه را با پله برویم و کمتر از آسانسور استفاده کنیم، هر بار ایستادن و راه افتادن آسانسور، برق زیادی مصرف می‌‌کند.

 

پیاده‌روی و دوچرخه سواری

پیاده روی و استفاده از دوچرخه و وسایل حمل و نقل عمومی‌ بجای تک سرنشینی.

 

الزام و نیاز به خرید

فقط لوازم ضروری و مورد نیاز را بخریم ( مبتنی بر نیاز خرید کنیم نه بدلیل حراج) لوازمی‌ که به صورت مقطعی نیاز داریمرا کرایه یا امانت بگیریم، سبک زندگی مینیمالیستی داشته باشیم، یعنی آگاهانه خرید کنیم و فقط کالاهای اساسی…

 

استفاده بهینه از پوشاک

بچه‌ها در کودکی زود بزرگ می‌شوند،‌ از تعداد پوشک کمتری برای بجه ها استفاده کنیم. البسه‌ای که دچار پارگی شده را رفو کرده و تا جای امکان از آن استفاده کنیم. پارچه برخی لباس‌ها بعد از پایان عمر آن لباس باز قابل استفاده است،‌ با کمی خلاقیت می‌توانیم اقلام مختلفی باهاشون بدوزیم.

 

پایان

 

مشاهده بیشتر

احسان میرزائی

احسان میرزایی - کنش‌گر مستقل محیط زیست - حامی حقوق کودکان - داوطلب امداد در سیل و زلزله - کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه - کارشناس ارشد روابط‌عمومی - موسس مدرسه طبیعت طهران - مشاور فرهنگی محیط‌ زیستی - ایده‌پرداز کمپین‌های فرهنگی-محیط‌زیستی: کمپین سبزی نوروز، کمپین ایران پاک و... - اولین مروج تخصصی سبک زندگی سبز به زبان فارسی - #احسان_میرزائی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا